Literatür ve diğer kaynaklardan okuyup anladığım kadarıyla; kabaca şöyle bir teori.
Büyüklüğünün sınırlarını idrak edemediğimiz olimpik bir havuz düşünün, yani bi sınır yok sadece idrak edemediğimiz için sonsuz büyüklükte diyoruz. Bu havuzun içi belki yüzbinlerce baloncuktan oluşan köpükle dolu olsun. Teori diyorki, hani gökyüzüne bakıp uzay diyoruz ya, gezegenimiz, yıldızlar, güneş sistemi, galaksimiz ve birçok başka galaksi, işte o baloncuklardan birinin içindeyiz ve biz mevcut bilim ve teknolojimizle daha içinde bulunduğumuz baloncuğun büyüklüğünü bile idrak edebilmiş değiliz.
Hakikaten böyle bir büyüklük akılla kavranacak birşey değil. Ama yaratıcının gereksizliği sanrısı fazlaca sakil duruyor. Gerek big bang gerek başka izahatlar varoluşu açıklamıyor, hep vardı demek ya da süreç böyle başladı demek nedensellik ilkesine ters. Hal böyle olunca işin için zaman boyut vs birsürü sikindirik kavram giriyor. Şahsen dindar bir insan değilim ama bilimin hiçbir noktasında yaratıcıyı pasifize eden rasyonel ifadelere denk gelmedim. En ateşli tartışmaların konusu olan evrim teorisinde bile böyle bir iddia yok keza hepimiz aynı eksen üstünde farklı bakış açılarını zıtlık olarak algılıyoruz zira maymunlarla ortak atadan geliyoruz demek tanrı yoktur demekle eşdeğer bir ifade değil. neyse konu bu değil ama teori oldukça tutarlıymış.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder